Jawel hoor. Het was even een paar dagen koel in augustus, en meteen uitten verschillende conservatieve politici en columnisten hun twijfel over de opwarming van de aarde, en over de mens als de oorzaak. Gemiste kans: het energie- en klimaatbeleid staat voor grote uitdagingen en afwegingen, en in dat debat mag een goed beargumenteerd conservatief geluid niet ontbreken.
Echter, erkenning van de feiten is wel een entreekaartje tot dat debat en de besluiten die eruit voortvloeien. Een mening die op misinformatie en nonsens berust, hoeft niet serieus te worden genomen. “It’s not your opinion, you’re just wrong” luidde de titel van een veelgeciteerd artikel in de Houston Press, 4 jaar geleden. De schrijver, Jef Rouner, beargumenteert dat een mening geen mening is als iemand de feiten aan zijn laars lapt, het is slechts een feitelijke onjuistheid, niet meer en niet minder.
Stel, iemand beargumenteert in een debat over vaccinatie dat vaccinatie niet verplicht moet worden omdat vaccins autisme veroorzaken. De oorspronkelijke claim van een verband tussen vaccinatie en autisme berustte op een frauduleus onderzoek, dat werd teruggetrokken, en talloze onderzoeken daarna wezen uit: er is géén verband. De bewering dat vaccins autisme veroorzaken, kan dus nooit als argument voor of tegen verplichte vaccinatie gelden. Wie tegen vaccinatie is, zal zich van andere, wel verdedigbare argumenten moeten bedienen: moreel-ethische en/of feitelijk juiste argumenten. Hetzelfde geldt voor de mening dat HIV-remmers niet zouden moeten worden verkocht omdat AIDS een bedenksel is van de farmaceutische industrie om de omzet te vergroten. Dat is kulkoek, en dus geen relevante mening die mee hoeft te wegen in het maatschappelijke of politieke debat.
En idem dito de mening dat er geen energietransitie moet komen omdat het nog maar de vraag is of de huidige klimaatverandering door de mens wordt veroorzaakt. Hoewel theorie en feiten over klimaatverandering volstrekt helder zijn, debiteert een legertje commentatoren nog steeds kulkoek over klimaatverandering, in de veronderstelling dat onjuistheden een zinvolle bijdrage aan het debat zijn. Sorry, Thierry, Geert, Wierd, Syp, Leon, Guus en vele anderen: non-feiten zijn überhaupt geen mening.
Tegelijk is dat verrekte jammer. In het energie- en klimaatbeleid zouden óók conservatieve meningen moeten meewegen. Maar dat kan slechts als het ook echt meningen zijn. De dilemma’s zijn groot, het debat is gebaat bij argumenten uit alle politieke en maatschappelijke windstreken. Keuzes in het klimaatbeleid zouden niet alleen op basis van overwegingen ter linkerzijde moeten worden gemaakt, maar die kans bestaat als de rechterzijde liever niet-feitelijke klimaatklets spuit in plaats van zinvolle overwegingen in te brengen.
Waar blijven de conservatieve, verdedigbare ideeën, waar zinvol van mening over te verschillen valt? Er kan best beargumenteerd worden dat we klimaatverandering niet hoeven te voorkomen als we de volgende generatie vooral steenrijk achterlaten. Er kan best aangevoerd worden dat Nederland pas in actie moet komen als driekwart van de landen meer heeft gedaan dan wij. Er kan best worden geponeerd dat Nederland niets hoeft te doen aan sectoren die onder het emissiehandelssysteem vallen. Er kan worden gesteld dat alle klimaatgeld in adaptatie moet worden gestoken, en nul in mitigatie, omdat alle adaptatie-investeringen ons land direct ten goede komen, terwijl onze mitigatie-inspanningen ook baten voor anderen levert. Verdedigbaar is het pleidooi dat onze ruimte te schaars en te duur is om aan duurzame energie te doen, en dat onze vierkante meters meer euro’s kunnen opbrengen via andere economische activiteiten. Enzovoorts. En zo meer.
Beste conservatieve columnisten en politici: kom met valide overwegingen, en hou op met dat stompzinnige ontkennen van de feiten. Daarmee doet u zichzelf en het maatschappelijk-politieke debat enorm te kort.
